Prawdopodobieństwo przeżycia w przypadku wystąpienia tachykardii komorowej bez wyczuwalnego pulsu (pulsless VT) lub migotania komór (VF) jest odwrotnością czasu między jego wystąpieniem i zakończeniem. Oznacza to, iż im dłużej występuje u chorego pulsless VT lub VF tym mniejsze jest prawdopodobieństwo przeżycia. Każda minuta tego stanu zmniejsza szanse przeżycia o 7 do 10%. Optymalnym rozwiązaniem jest więc szybkie rozpoczęcie resuscytacji krążeniowo-oddechowej (CPR) i następnych czynności włącznie z defibrylacją.
The American Hart Association zaproponowało „łańcuch przeżycia” aby pokazać prawidłową kolejność czynności, których wykonanie maksymalnie zwiększy szanse skutecznej resuscytacji w przypadku zatrzymania akcji serca. Ogniwa łańcucha zawierają: wczesne powiadomienie służb ratowniczych (early access), wczesną resuscytację krążeniowo-oddechową (early CPR), wczesną defibrylację (early defibrilation), wczesną pomoc wykwalifikowanego personelu medycznego (early advanced care).
-
EARLY ACCESS – (wczesna reakcja)
Większość nagłych zgonów sercowych (SCD) występuje nagle i bez ostrzeżenia. W związku z tym chory nie jest w stanie powiadomić służb medycznych o swoim stanie i najczęściej
omdlewa.
Świadkowie takiego zdarzenia mogą poprzez natychmiastowe zaalarmowanie służb medycznych w sposób znaczący zwiększyć szanse chorego na przeżycie. Niestety zdarza się, iż świadkowie dzwonią do rodziny lub sąsiadów zamiast zadzwonić na numer alarmowy (w Polsce to 999). -
EARLY CPR – (wczesna resuscytacja)
Resuscytacja krążeniowo-oddechowa jest krytycznym ogniwem, dzięki któremu możemy zyskać czas między powiadomieniem służb medycznych a zastosowaniem u chorego defibrylacji.
Im wcześniej ją zastosujemy sztuczną wentylację i zewnętrzny masaż serca tym większe są szanse na przeżycie. Postępowanie to ma na celu utrzymanie przepływu krwi zawierającej tlen przez mózg i serce do czasu defibrylacji lub innych zabiegów, które przywrócą normalną akcje serca. -
EARLY DEFIBRILLATION – (wczesna defibrylacja)
Większość przypadków braku akcji serca jest spowodowana migotaniem komór (VF), czyli anormalnym, chaotycznym rytmem, który uniemożliwia pompowanie krwi.
Aby przerwać migotanie komór i przywrócić normalny rytm należy natychmiast wykonać defibrylację. Jeśli zostanie wykonana w przeciągu pierwszych 5 minut od czasu zatrzymania akcji serca prawdopodobieństwo ocalenia pacjenta wynosi 50%. Po 10 minutach szanse uratowania pacjenta są bardzo małe. -
EARLY ADVANCED CARE – (wczesna opieka medyczna)
Czwartym ogniwem łańcucha jest pomoc wykwalifikowanego personelu medycznego.
W Polsce oznacza to pomoc ze strony lekarza, który najczęściej przybywa na miejsce zdarzenia z zespołem pogotowia ratunkowego.
